Geyve’nin Şirin Köyü Kozan’ın Hikayesi

Geyve’nin Şirin Köyü Kozan’ın Hikayesi (24.04.2014)

Kozan’da yıllarca muhtarlık yapmış A.Mithat Gemici’nin biricik kızı ,Annem Aysu Gemici Taşkın sayesinde tanıdık ve sevdik Kozan Köyünü.

Evlenerek Mersin Anamur’a   gitmiş ve bütün kardeşler orada doğup büyümüştük. Çocukluk yıllarımız Türkiye’nin en güney ucu olan Anamur’da geçti. Gurbetteydi annem.

Biz o dönemlerde annemden dinlerdik Kozan Köyünü. Masal anlatır gibi anlatırdı köyünü. 1958 yılında ,Annem köyden gelin çıktığı dönemlerde,  daha elektrikleri bile olmayan köyünü anlata anlata bitiremezdi. “Köyümün dikenlerini bile özledim .Burnumda tütüyor “derdi. Çocuk gözüyle ve ruhuyla Kozan’ı gözümüzde canlandırırdık. Hayallerimizin köyü idi.

Dini bayramlarda yapılan eğlenceleri, kına gecelerini, Akrabalarını, Bağ bozumlarını  öyle bir anlattı ki..Görmek için can atar olduk.

Yıllar sonra döndük Pamukova’ya. Dedem Yazıcı muhittin Taşkın vefat etmişti. Kemaliye köyünden sarı Mustafa ‘nın kızı olan babaannem,  yalnız kalmıştı. Babam rahmetli bizi Pamukova’ya getirdi yıllar sonra. Hiç görmediğimiz bilmediğimiz bir yerde yeni yaşamımıza alışmak zorundaydık.

Annem evlendikten sonra yıllarca Kozan Köyüne gelememişti. Köyüne olan özlemi büyüktü. Biz çocuklar ise masal gibi dinleyip hayallerimizde yaşattığımız annemin köyünü görmek için sabırsızlanıyorduk.

Sonunda geldik .Sakarya’nın üzerinde köprü yoktu. Ulaşım sal ile oluyordu. Sala bindiğimizdeki heyecan, Kozan köyünü görecek olmanın heyecanı anlatılır gibi değildi….

Hikayemin devamında sizlerle köyle ilk tanışmamı, ilk izlenimimi, Hayal kırıklıklarımı  paylaşacağım.

Görüşmek dileğiyle…  Saadet Taşkın ŞAHİNOĞLU