Vur Yılmaz Vur, Eşmeli Yusuf Uçar Ben de Senden Yana

Şeref ELMA

info@geyveyoresi.com

Yeşilçam’ın bir çınarı daha devrildi! Yılmaz Köksal vefat etti. ( 1939-2015 )

Türk sinemasının emektar ve ünlü oyuncularından Yılmaz Köksal, kanserle olan savaşını kaybetti ve hayata gözlerini yumdu.
Yeşilçam’ın ünlü karakter oyuncusu Yılmaz Köksal akşam saatlerinde hayatını kaybetti. Köksal, bir süredir Sultanbeyli’de özel bir hastanede kanser tedavisi görüyordu.

YILMAZ KÖKSAL KİMDİR?

15 Temmuz 1939 yılında Kırşehir’de dünyaya gelen Yılmaz Köksal, Tunç Başaran’ın sinemaya uyarladığı, Orhan Kemal’in “Murtaza” eserinde “Dubara” rolünü oynayarak sinema tarihine geçti. Yılmaz Köksal uzun bir süre ikinci derecede rollerde oynadıktan sonra 1970 de Çetin İnanç’ın yönettiği “Çeko” filminde başrole yükseldi. Filmin başarısıyla halkın beğenisini kazanıp, macera filmlerinin aranan oyuncusu ve sinema tarihinin sevilen oyuncularından biri oldu.
1965’ten 2005’e kadar 182 filmde oynayan Köksal özel televizyonların çoğalmasıyla birlikte sinema ve dizi filmlerinde oyunculuk hayatına devam etti.

Yılmaz Köksal Yöremizde VUR YILMAZ VUR EŞME’Lİ YUSUF UÇAR BENDE SENDEN YANA sözleri ile anılmaktadır.. bu hikayenin tamamı aşağıda yazıdadır..

Merhum sanatçımıza YÜCE ALLAHTAN RAHMET SEVENLERİNE YAKINLARINA SİNEMA CAMİASINA SABIR DİLİYORUZ.. (geyveyoresi.com)

Eşmeli Yusuf Uçar
Cuma, 15 Ekim 2010 Tarihinde Yazdığm Bir Anı Köşe Yazısı ( Gerçek Kesitler )
Hikayemiz Eşme köyü Geyve’de geçiyor. Hikayedeki kahramanlar Türk Sineması’nın unutulmaz yıldızı bir dönemin jön sanatçısı Yılmaz Köksal, köyümüz muhacirlerinden Baraka Mahallesi’nde oturan rahmetli Yusuf Uçar ve yine rahmetli olan Hayati Uçar arasında geçiyor.

1970’li yıllarda TV yok, radyo çok az, o zamanlarda ise Geyve’de yazlık sinemalar var.
Köye gündüzden haber geliyor ve köy halkına bu akşam yazlık sinemada Yılmaz Köksal’ın film oynatılacak deniyor. Bunu duyan Hayati Uçar babasına “Baba bu akşam yazlık sinemada Yılmaz Köksal’ın filmi oynatılıyormuş” der.

Yusuf Uçar oğluna “Kimmiş o?” diye sorar.

Hayati Uçar babasına Yılmaz Köksal’ın ne kadar güzel film çevirdiğini uzun uzun anlatır.
Baba oğul sürekli sinemaya gittikleri gibi, o akşamda yemek yedikten sonra sinemaya gitmeye karar verirler.

Baba oğul yaya olarak Geyve’nin yolunu tutmuşlar. Yolda giderken baba bir sigara yakmış ve oğluna da bir sigara uzatmış. Oğlu babasının yanında bu zamana kadar hiç sigara içmemiştir. Babası oğlunun bu halini anlıyor ve ona sigarayı tekrar uzatıyor. Baba oğul her zaman olduğu gibi yolu muhabbet ede ede geçiriyorlar. Yürürken baba oğlunu tatlılıkla uyarıyor. Oğluna “Sigarayı benim yanımda içebilirsin ama başkası yanıma geldiğinde sigarayı içemezsin” diyor.

Derken, Kömürcü yolunu geçip, harmanlar yolunu geçip, Dişliler’in oraya varıyorlar. Pomaklar’a geldiklerinde hava kararmaya başlıyor ve adımlarını hızlandırıyorlar. Pomaklar’ı  geçtikten sonra köprüye varıp Geyve meydanına geldiklerinde derin bir nefes alıyorlar ve yetiştik diyor babası oğluna.

Sinemanın kapısından girdiklerinde sinemanın çok kalabalık olduğunu görüyorlar ve sıraya giriyorlar zorlukla da olsa sinemaya girmeyi başarıyorlar. Satıcılar her zamanki gibi çekirdek, simit, dondurma, sade gazoz ve meyveli gazoz satıyorlardı. Baba oğluna ve kendine meyveli gazoz alıp yerlerine geçerler.
Gazozların dan bir kaç yudum alıp konuşmaya başlamışlar, oğlu babasına Yılmaz Köksal’ın nasıl bir oyuncu olduğunu anlatmış. Oğlu o kadar iyi anlatmış ki Yusuf dede zihninde kahramanı canlandırmış. Yusuf dede çok heyecanlanmış ve film izlemek için sabırsızlanıyormuş.

Ve sonunda film oynamaya başlamış. Filmde evli bir adamı canlandıran Yılmaz Köksal’ın eşini ve kızını kötü adamlar kaçırmışlar ve onlara kötülük etmişler. Yılmaz Köksal ile kötü adamlar dövüşmüş ve yaralanan Yılmaz Köksal olmuş. Yusuf dede bunu görünce çok üzülmüş. Filmi izleyen Yusuf dede yıkılmış üzülmüş oturduğu yerde kalmış, şaşırmış ağzından bir tek kelime dahi çıkmıyormuş. Film bu ya Yılmaz Köksal iyileşir, kötü adamlar tekrar kötülük yapacakları sırada jön ve güzel hareketleriyle kötü adamların üzerine yürümüş ve adamları dövmeye başlamış, Yusuf dede yerinden kalkar ve sinemanın içinde avazı çıktığı kadar bağırır ve şu Tarihi sözleri söyler ‘Vur Yılmaz vur, Eşmeli Yusuf Uçar ben de senden yana…” Sinemada çıt yok.

Film bittiğinde sinemadan çıkan herkes aynı sözleri söylemektedir. ‘Vur Yılmaz vur, Eşmeli Yusuf Uçar ben de senden yana…”

Yusuf dede çok utanmış ve oğlu ile birlikte köyü Eşme’ye doğrur yürümeye başlamışlar. Köyede de bu söz duyulmuş Yusuf dede çok sinirlenmiş ve yanında o sözü söyletmez imiş.

Aradan yıllar geçer Hayati Uçarın Anlatımı ile 2000’li yılara kadar gelir. ben yani Yusuf Uçar dedenin torunu Şeref Elma ve kızım Özlem Elma, bur da devreye giriyoruz.

Yaşadığımız Gebze’nin Belediye parkında sinema çekimleri olduğunu gördük. Ve sinema çekimleri olan yöne doğru yürüdük ve baktığımızda filmde Yılmaz Köksal’ın oynadığını gördük ve biraz bekledik. Ve ara verdikleri sırada fırsat bulup Yılmaz Köksal’ın yanına gittik. Değerli sanatçıya bir anım olduğunu ve bunu anlatmak istediğimi söyledim, o da bunu kabul etti ‘lütfedersiniz’ dedi ve beni dinledi.

Olanları aynen kelimesi kelimesine anlatım. Yılmaz Köksal çok duygulandı nerdeyse ağlamaklı oldu.
Oradaki öğrenciden aldığımız bir kağıdı Yılmaz Köksal’a uzattık. Yılmaz Köksal o sayfaya Rahmetli Eşmeli
Yusuf Uçar amca en derin sevgi ve saygılarımla yazıp imzaladı. Ve eşme köyüne selamlarını iletti.

Bu hikayede insanlarımızın saflığı, yardım severliği, iyiliği, yaptığı işin değerini anlayışı ve özveriyi yani hayatın ta kendisini gördünüz.

Keşke yine böyle kahramanlarımız hep olsa anılarını dinlesek. Ben Şanslıyım ki üç kahramanımızla da görüştüm. Yanınızdaki yaşlı kahramanlara sahip çıkın. Ve onları dinleyiniz. Sizlerinde böyle birleştirilmiş anılarınız olsun.

Şeref Elma

Meil = geyveyoresi@gmail.com

İletişim = 0 532 417 57 54